эх, понимаю!

я сейчас далека от политических событий беларуси, но всё же... согласна на все 100, что доверия оппозиция не внушает пока совершенно, как и, собственно, наш главный политик... хотя плюс в нём один всё таки есть: как говорят "лучше дурной царь, но постоянный, чем умный, но переменчивый"...

У нас на выборах тоже было смешно. Оппозиция была точнее её не было просто смешная.

Подписываюсь под каждым словом

*Night Cat* )

Wizard of the North Какой у нас народ, такая и оппозиция. И я не подпишусь под каждым словом, потому что я страну нашу по-иному мыслю. Мыслю ее не под какой-то властью, а европейской, самостоятельно, культурной, этнической. Я вижу какой могла бы быть наша страна, если бы она наконец-то стала БЕЛОРУССКОЙ, а не польской, царской, москальской, и точно знаю, что сейчас мы идем по-другому пути. Вывоб: надо что-то менять. И это не значит, что если кто-то не согласен с сегодняшней властью, он пойдет по пути "против Лукашенко - за Милинкевича": это было бы очень просто. Нужно искать какие-то варианты! Неужели кто-то думает, что перед нами два лагеря, за одним из которых завуалирована правда и счастье, а за других ложь и неблагополучие - и стоит ткнуть пальцем в что-то нужно и сразу придет счастье?! Сегодня состоянее нашей политической жизни характерезкется как "застой". Достаточно открыть любую книгу по политологии и прочитать, что несменяющаяся власть вводит любую страну в застой! Наша задача начать (!) менять это к чему-то лучшему, не прячась за спины оцередных кондитатов (они все политики и на людей им плеватьв любом случае). Я, наверно, очень люблю свою этническую родину (которая официально существовала от силы лет 15-20 за 1200 лет) и слишком за нее преживаю. Подробно учу историю и мне на ум приходит мысль, что, возможно, нашей земле было предначертано пережить свои расцвет давным-давно без надежды на последующее процветание... Наверно тристо лет назад ушел на покой последний белорус-гражданин, которые видел себя сначала человеком, который творит историю своего государство и за которое потом не должно быть стыдно, а уж потом частным лицом. Тех людей, которые уже больше тысячи лет назад начали борьбу за самостоятельную Беларусь, я всегда помню. Горжусь ими за то, что лишь два князства, находящиеся на бел. земле сражались за независимость в Киевской Руси, когда остальным это в голову не приходило, горжусть пятью веками ВКЛ. Горжусь, потому что там есть чем гордиться... А то, что это использует оппозиция, рассчитывая на сьвядомых людей, так это объяснимо, как в свое время фашисты использовали бел-чырвона-белы, потому что были уверены, что за своим любимым символом гражданин пойдет куда угодно. Промахнулись конечно: у нас ни за любимым, ни за нелюбимым никуда не идут. А потом КТО-НИБУДЬ придет к власти и вспомнит это, и уберет любимый символ вообще "гэта ж фашисцки симвал". Я вообще в наших людей не верю, удачи им всем на выборах. Я, наверно, чего-то не понимаю. Квитней Совецкая Белоруссия.

Беларусы заўсёды ўмелі сварыцца... Гэта ў нас добра атрымліваецца У нас няма нічога адзінага: дзве сімволікі (хамут і Пагоня), дзве беларускія мовы, нават дзве партыі БНФ... Тое, што ты ўбачыў - то былі, мякка кажучы, прамовы "маразматыкаў" з партыі Пазьняка... Усё гэта не важна... Важна адно - Беларусь, і за яе мы мусім быць.

Беларусы заўсёды ўмелі сварыцца... Гэта ў нас добра атрымліваецца У нас няма нічога адзінага: дзве сімволікі (хамут і Пагоня), дзве беларускія мовы, нават дзве партыі БНФ... Тое, што ты ўбачыў - то былі, мякка кажучы, прамовы "маразматыкаў" з партыі Пазьняка... Усё гэта не важна... Важна адно - Беларусь, і за яе мы мусім быць.

Яраслава Какой у нас народ, такая и оппозиция. І ад гэтага на вачах з'яўляюцца слёзы...

Вывоб: надо что-то менять Безумоўна трэба, але я не хачу рэвалюцый, хачу рэформ. Рэвалюцыі, кім бы і з якой мэтай, з якім лозунгам яны не рабіліся, заўсёды вялі да разрухі, упадку і гэта толькі ў лепшым выпадку...

Я таксама хачу, каб наша краіна стала сапраўды беларуская, а не якой-недузь там... Але, нажаль, калі гэта і адбудзецца, то вельмі няскора. Трэба змяніць самасвыдомасць большасці, а гэта не так проста. Калі глядзець толькі на гісторыю, якую я вельмі паважаю і лічу, што ведаю на дастатковым узроўні, і забыць пра сённяшнія рэалі, то з гэтага нічога не атрымаецаа акрамя... глупства...

У нас сапраўды ёсць чым ганарыцца, і я гэтым таксама ганаруся.

Зараз некаторыя партыі вельмі добра выкарыстоўваць гэта ў сваіх мэтах, прыпамінаюць былую веліч, але забываюць пра тое, што здаралася пакуль мы былі пад Польшчай ці Расеяй. А што з гэтай часткай нашай гісторыі рабіць? Выкінуць, забыцца?

Шмат хто ўсхваляе часы пад уладай саветаў і ад гэтага, нажаль, нікуды не дзенішся...

Промахнулись конечно: у нас ни за любимым, ни за нелюбимым никуда не идут. А потом КТО-НИБУДЬ придет к власти и вспомнит это, и уберет любимый символ вообще "гэта ж фашисцки симвал". Я вообще в наших людей не верю, удачи им всем на выборах. Я, наверно, чего-то не понимаю. Квитней Совецкая Белоруссия.

У нас увогуле нікуды не ідуць, ні да чаго не імкнуцца, а калі і жадюць, то кожны свайго, але невядома чаго.



Гость Беларусы заўсёды ўмелі сварыцца... Гэта ў нас добра атрымліваецца. У нас няма нічога адзінага: дзве сімволікі (хамут і Пагоня), дзве беларускія мовы, нават дзве партыі БНФ... Цяжка з табою не пагадзіцца...

Тое, што ты ўбачыў - то былі, мякка кажучы, прамовы "маразматыкаў" з партыі Пазьняка... Спадзяюся, ёсць і лепшы бок, бо паглядзеўшы на гэты, з'явілася жаданне павесіцца, куды-небудь уцячы ці схавацца.

Важна адно - Беларусь, і за яе мы мусім быць. Твая праўда!

Wizard of the North Цікава гуляем словамі.. Чаму пад словам "менять" адразу бачаць рэвалюцыю? Я дык сябе хутчэй кансерватарам назаву, бо ў 21 стагодзьдзі рэвалюцыя - гэта ня тое, за што можно пахваліць чалавека. А што датычыцца гісторыі, дык гэта неяк зусім не тое маецца наўвазе. Людзі-ж не жадаюць узяць пэўны адрэзак часу, а астатняе нікому не паказваць! Гаворка йдзе пра тое, ці будаваць тую-ж палітыку на перыядзе часу, калі Беларусь была магутнай, ці на перыядзе ЗССР зь лёзунгам "мы один советский народ, у нас стерты национальные признаки). Між іншым першае спрыяла зьяўленьню самасьвядовасьці ў людзей - можа, гэтым можна растлумачыць, чаму ў нас гэтая ідэя не развіта аніяк.



І увогуле... Тэма невырашальная, краіна ў нас цікавая: усё ня так, як у людзей - адзінае мне-б хацелася бачыць у людзях на сёньняшні момант, ня кажучы ўжо не аб чым, - гэта перыядычная думка наконт таго, ці правільна мы сябе паводім і будуем наша жыцьцё? Ці ўсяго ў ім хапае?

Спачатку сябе трэба асэнсаваць у гэтай праблеме. Першым чалавекам, якому трэба над сабой працаваць, лічу сябе. Дзякуй Богу, сёньня ёсьць людзі, на якіх можна раўняцца. толькі ім дзякуй

Яраслава Цікава гуляем словамі.. Чаму пад словам "менять" адразу бачаць рэвалюцыю? Цікава... Але на мой погляд, мы крыху аб розным думалі, калі пісалі каменты, таму і атрымалася такая гульня слоў... Я казаў пра адзін толькі бок БНФ, пра той, які тут назвалі "маразматычным" (на маю думку, так яно і ёсць).

Калі глядзець цалкам на апазіцыю, то не ўсё так ужо і кепска.

Сёння чытаў адзін невялікі ўрывак, думкі Аляксандра Мілінкевіча аб Беларусі, як краіне, аб беларусах, як нацыі, пра мінулае, сучаснае і будучае, якім ён сабе яго ўяўляе. Калі казаць коратка, то мне спадабаўся ход разважанняў на гэту тэму, хоць і быў той артыкул кароткі. Прыкладна тое ж думаю і я на гэты конт, безумоўна, з нейкімі адхіленнямі, але ў тым жа напрамку.



Я дык сябе хутчэй кансерватарам назаву Калі падумаць, то дзесьці гэта і так... Не, не ў тым сэнце, што я не хачу нічога змяняць, рабіць крокі ў нейкім напрамку, хутчэй наадварот, я жадаю гэтага. Аднаго, чаго я не прызнаю, дык гэта разбурэння цалкам таго, што ўжо ёсць. Будаваць - не развальваць, гэта значна цяжэй. Я лічу, што трэба будаваць новае, я старое паступова само адваліцца і разваліцца, калі ў ім не будзе больш патрэбы. Тады застанецца толькі сваечасова прыняць смецце ад развалін "лішняга". Людзі самі адмовяцца ад "лішняга", калі замест яго будзе новае. Канешне, у гэтай справе нельга абысціся без "бульдозераў" у пэўных накірунках, але яны не павінны стаць сімвалам змянення. Вось, калі коратка, мой погляд на гэты бок пытання.



Тэма невырашальная, краіна ў нас цікавая: усё ня так, як у людзей - адзінае мне-б хацелася бачыць у людзях на сёньняшні момант, ня кажучы ўжо не аб чым, - гэта перыядычная думка наконт таго, ці правільна мы сябе паводзім і будуем наша жыцьцё? Ці ўсяго ў ім хапае?

Так, гэта было б далёка не лішнім...

Дзякуй Богу, сёньня ёсьць людзі, на якіх можна раўняцца. толькі ім дзякуй. Я ведаю такіх людзей няшмат, мала хто з'яўляецца, так бы мовіць, аўтарытэтам для мяне ў гэтым пытанні, пальцаў на руках хопіць, каб іх пералічыць, але ім я таксама магу сказць шчыры дзякуй.

Wizard of the North А я дык да таго, што я Беларусь бачу ў незалежнасьці ад нейкай палітычнай партыі, якая-б яна не была. Але калі ўжо зь нечым ня быць згодным, то адзіны шлях адразу можна перакрэсьліць: гэта галасаваць за л*ка.



Насамрэч, мне цяжка сказаць, што ды як можа адбыцца і што адбудзецца ў будучыне, бо не палітолаг я аніякі. Магу толькі сказаць пра тое, што бачу і ў чым жыву: мне-б асабіста хацелася, как перш за ўсё людзі перасталі быць абыякавымі, бо казаць, што у нас няма праблемаў, каб хвалявацца, змогуць толькі вельмі памяркоўныя людзі, на мой погляд.

Я ведаю такіх людзей няшмат, мала хто з'яўляецца, так бы мовіць, аўтарытэтам для мяне ў гэтым пытанні, пальцаў на руках хопіць, каб іх пералічыць, але ім я таксама магу сказць шчыры дзякуй. А мне рукі нават зашмат будзе=), але гэта такія людзі, якія могуць заняць думкі і сэрда замест тысяч іншым, памяркоўных. Калі побач ёсьць хоць адзін такі чалавек, то гэтага дастаткова, здаецца))

Яраслава Але калі ўжо зь нечым ня быць згодным, то адзіны шлях адразу можна перакрэсьліць: гэта галасаваць за л*ка. Гэта для мяне самы крайні выпадак, толькі калі іншыя варыянты будуць яшчэ горшыя, але такое і ўявіць не зусім проста.

Магу толькі сказаць пра тое, што бачу і ў чым жыву: мне-б асабіста хацелася, как перш за ўсё людзі перасталі быць абыякавымі Як казалі нам на паліталогіі, гэта называецца абсентыіз, людзі не вераць у тое, што можна нешта выправіць і таму абыякава ставяцца... У нас шмат хто спадзяецца, што "нешта будзе"... Такі мы народ, такая ў нас стварылася ментальнасць...

Калі побач ёсьць хоць адзін такі чалавек, то гэтага дастаткова, здаецца))

Wizard of the North Як казалі нам на паліталогіі, гэта называецца абсентыіз, людзі не вераць у тое, што можна нешта выправіць і таму абыякава ставяцца... Калі-б людзі ў нешта ня верылі... Дык, здаецца, яны ні аб чым ня думаюць увогуле. Шкада, безумоўна, гэта праізносіць, але на надпісы тыпа "народ супраць" і г.д., я пра сябе ўжо ўпэўнена кажу: "Глупства! Народ не ня супраць! Ён і ні за. Нашаму народу заўсёды ўсё по х." Між іншым, наша талерантнасьць даўно растлумачына з прафесійнага пункту гледжаньня: калі адкрыць кнігу па тэме "станаўленьне беларускага этнаса", то легка знойдзеш такі момант: "Беларусь, в силу долгого отсутствия национального суверенитета, избежала идеологии национализма. Отсюда традиционная тепримость белорусов к культурам других народов, их толерантность. Эта толерантность основывается на исторически вынужденном взаимодействии с другими культурами. Однако это одностороннеее взаимодействие таит в себе опасность потери своей собственной самобытностии, в частоности, языка, тардиций, обычаев, своего особого мировосприятия или национальных образов мира..."

Не, народ у нас "незвычайны", безумоўна. Ёсьць над чым падумаць калі думаць

Яраслава Не, народ у нас "незвычайны", безумоўна. Ёсьць над чым падумаць ёсць...